Betere bescherming voor erfgenamen

Op 1 september 2016 is de Wet bescherming erfgenamen in werking getreden.

Een erfgenaam kan ervoor kiezen om een nalatenschap te aanvaarden of te verwerpen. Aanvaarding kan vervolgens zuiver of beneficiair plaatsvinden. Een eenmaal gemaakte keuze is in principe onherroepelijk. De wet maakt hierop een (kleine) uitzondering.

Bescherming tegen onverwachte schulden uit de nalatenschap

De wet biedt erfgenamen die een nalatenschap zuiver hebben aanvaard, maar onverwachts worden geconfronteerd met een schuld van de nalatenschap die zij niet kenden en ook niet behoorden te kennen, de mogelijkheid om binnen drie maanden na ontdekking van de schuld een machtiging te vragen aan de kantonrechter om de nalatenschap alsnog beneficiair te mogen aanvaarden.

De bescherming die de wet biedt is beperkt. Door de rechter wordt getoetst of de erfgenaam de schuld niet kende, maar zeker ook of de erfgenaam de schuld niet behoorde te kennen. Veel schulden word je als erfgenaam geacht te kennen. Denk bijvoorbeeld aan een schuld voortvloeiende uit een eerder overlijden van de echtgenoot van erflater of een aanslag van de Belastingdienst. Bovendien is er in de wet een vervaltermijn van 3 maanden opgenomen. Dit betekent dat de erfgenaam binnen 3 maanden na het bekend worden met een schuld een beroep moet doen op deze mogelijkheid. Na het verstrijken van deze termijn staat de erfgenaam met lege handen.

Mocht een beroep op deze wettelijke bepaling niet slagen, blijft de erfgenaam gebonden aan de zuivere aanvaarding van de nalatenschap. Dit betekent dat de erfgenaam met zijn privé vermogen aansprakelijk is voor de schulden van de nalatenschap.